Και βέβαια η Διοίκηση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Σερρών υπεραμύνθηκε των αποφάσεων του υπουργείου και μάλιστα σε αποστροφή του λόγου του, ο προϊστάμενος γραφείου, για το θέμα αυτό ανέφερε  σε τοπικό τηλεοπτικό δίαυλο: «…η κοινωνία προσπέρασε τους συνδικαλιστές…» που επέμεναν στην μη υλοποίηση των ανακοινωθέντων συγχωνεύσεων.

Ως γνωστόν οι συγχωνεύσεις οριστικοποιήθηκαν, και με βάση αυτές,  το Υπηρεσιακό Συμβούλιο της Δνσης Βθμιας Εκπσης Ν. Σερρών προχώρησε στις εξής ενέργειες (όπως εξάλλου προβλέπεται από την νομοθεσία):

Ανακοίνωση υπεραριθμιών εκπαιδευτικών ανά σχολική μονάδα και ανά ειδικότητα.

Ανακοίνωση οργανικών κενών ανά σχολική μονάδα και ανά ειδικότητα.

Τοποθέτηση εκπαιδευτικών στα ανακοινωθέντα-προκύπτοντα οργανικά κενά.

Παραμονή εκπαιδευτικών στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ.

Το Υπουργείο Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων συνεχίζοντας  τη διοικητική απορρύθμιση της εκπαίδευσης, καταστρατηγεί τον νόμο που το ίδιο ψήφισε (Ν. 3848/2010), αναφορικά με τις επιλογές των στελεχών εκπαίδευσης (Σχολικοί σύμβουλοι και Δντες Σχολικών Μονάδων).

Η νομοθεσία προτάσσει την επιλογή των σχολικών συμβούλων και έπεται η επιλογή των διευθυντών σχολικών μονάδων.

Με εγκύκλιο το Υπουργείο Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων αντιστρέφει τη διαδικασία αυτή, δηλαδή παράνομα καταργεί το νόμο που το ίδιο ψήφισε προ έτους.

Πάνω από έξι διευκρινιστικές εγκύκλιοι έχουν αποσταλεί από το Υπουργείο Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων μεσούσης της διαδικασίας μοριοδότησης – συνέντευξης-υποβολής αιτήσεων για την επιλογής των σχολικών μονάδων από τους υποψηφίους διευθυντές.

Για ποιο λόγο άραγε;

Ίσως εδώ εφαρμόζεται το πολύ απλό μα τόσο ουσιαστικό λαϊκό γνωμικό:
«Στου κασίδι του κεφάλι» μαθαίνουν οι «σοφοί» εγκέφαλοι του Υπουργείου Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων την άσκηση διοίκησης.

Έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία συνέντευξης των υποψηφίων διευθυντών, έχει ανακοινωθεί ο τελικός πίνακας μοριοδότησης, έχουν ανακοινωθεί οι σχολικές μονάδες που μπορούν να δηλώσουν οι υποψήφιοι διευθυντές και έχει ορισθεί καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων.

Κυκλοφορεί όμως στις 19/07/2011 (βλέπε ισότοπο του Εθνικού Τυπογραφείου www.et.gr)  το ΦΕΚ 1575 τ. Β΄ του 2011 (Ιούνιος 2011) όπου ανακοινώνεται ο τελικός πίνακας των συγχωνευθέντων  σχολικών μονάδων της Ελληνικής Επικράτειας και βεβαίως της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Σερρών.

Και ώ του θαύματος!!!

Δεν συγχωνεύονται τελικά οι σχολικές μονάδες:

Γσιο Γαζώρου, Γσιο Παλαιοκώμης, Γσιο Δραβίσκου, Γσιο Δημητριτσίου.

Πόσο μεγάλη επιπολαιότητα πρέπει να διακατέχει την κορυφή της πυραμίδας του Υπουργείου Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων;

Γνωρίζουν τι σημαίνει αυτή η ανακοίνωση αυτή τη χρονική περίοδο;

Τι θα ισχύσει με τους εκπαιδευτικούς που χαρακτηρίστηκαν υπεράριθμοι από συγχωνευθείσες σχολικές μονάδες και κάνοντας χρήση της υπεραριθμίας ήδη έχουν τοποθετηθεί σε νέα οργανική θέση;

Με ποιους εκπαιδευτικούς θα λειτουργήσουν τα μη συγχωνευθέντα σχολεία τελικά;

Πώς θα προσδιορισθούν τα λειτουργικά κενά;

Πόσο αξιόπιστα θα είναι αυτά και κατά συνέπεια οι ανακοινωθείσες αποσπάσεις από ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ;

Ποιος θα κοστολογήσει και ποιος θα ασχοληθεί με τις εργατοώρες που θα σπαταληθούν  για να στελεχωθούν εκ νέου τα μη συγχωνευθέντα σχολεία;

Θα υπάρξει κοινή γραμμή για όλα τα ΠΥΣΔΕ για τα ανωτέρω θέματα ή κάθε ένα θα αυτοσχεδιάσει; Και εάν δεν αυτοσχεδιάσει πόσες διευκρινιστικές εγκυκλίους θα αποστείλει αυτό το περίφημο υπουργείου που πράγματι είναι για να παιδεύει;

Θα πρέπει να ανακοινωθεί αμέσως νέος πίνακας με τα σχολεία που θα μπορούν να δηλώσουν οι υποψήφιοι διευθυντές.

Να ανακοινωθεί νέο χρονοδιάγραμμα για την καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων των υποψηφίων διευθυντών.

Και υπάρχουν ακόμη πολλά περισσότερα θέματα ουσίας που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και ευαισθησίας.

Και όλα αυτά γιατί;

Επί λέξει αναφέρει η εγκύκλιος 71336/Δ4/24-6-2011:

«Αποφασίζουμε ανακαλούμε την αριθμ. 29988/Δ4/14-3-2011 (440Β) υπουργική απόφαση…»

Θεωρούν κάποιοι παιχνιδάκι την άσκηση διοίκησης και αποφασίζουν την ανάκληση άλλης απόφασης εντός τριών μηνών.

Γιατί τότε υπεραμυνόταν την πρώτης απόφασης συγχωνεύσεως σχολικών μονάδων τόσο το Υπουργείο όσο και η Διοίκηση εφόσον θα ανακαλούνταν;

Πόσο αξιόπιστο, φερέγγυο είναι το υπουργείο που διοικείται από τους αυτοαποκαλούμενους,  ως τους πιο σωστά εργαζόμενους, για το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας, πολιτικούς;

Υπάρχει κάποιος που θα απολογηθεί  για την τεράστια αναστάτωση που προκάλεσε στον εκπαιδευτικό κόσμο, για την αδιαφορία, για την επιπολαιότητα, για…, για…;

Εάν κάποιος εκπαιδευτικός υπέπιπτε σε αυτού του είδους τις εσκεμμένες παλινωδίες, τις  αλλοπρόσαλλες αποφάσεις,  τι προβλήματα άραγε θα αντιμετώπιζε στον εργασιακό του βίο;

Μπορεί ο μη γνωρίζων να διατυπώσει την άποψη ότι όλα έχουν γίνει προς όφελος της τοπικής κοινωνίας και των εκπαιδευτικών.

Είναι δεδομένο πως από την ακύρωση μέρους των συγχωνεύσεων ωφελούνται κυρίως οι τοπικές κοινωνίες και οι καθηγητές.

Υπάρχουν όμως ορισμένοι παράμετροι που πρέπει να αναδειχθούν για να καταδείξουν την κενότητα αυτών που ασκούν διοίκηση στον εκπαιδευτικό χώρο.

Το Υπουργείο Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων ακυρώνει ένα ΦΕΚ (που επεξεργάσθηκε, ψηφίστηκε, εκτυπώθηκε και δημοσιεύθηκε επί των ημερών του) με ένα άλλο ΦΕΚ (που επεξεργάσθηκε, ψηφίστηκε, εκτυπώθηκε και δημοσιεύθηκε επί των ημερών του) εντός τριών μηνών.

Εάν αυτό δεν δηλώνει προχειρότητα, ανευθυνότητα, απελπιστική αδυναμία διοίκησης της εκπαίδευσης τότε τι δηλώνει;

Εάν αυτό δεν αποτελεί το άκρον άωτον της διάλυσης της άσκησης διοίκησης τι άραγε αποτελεί;

Παρ΄όλα αυτά η κα Υπουργός στις 20/07/2011, συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, γιατί άραγε;

Για να δηλώσει τις νέες αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Να τις παρουσιάσει ως μονόδρομο.

Να τις περιτυλίξει με τα χρυσόχαρτα της πιο πετυχημένης προπαγάνδας. Και εάν για ένα τόσο απλό θέμα υπέπεσαν σε τόσες και τέτοιου είδους παλινωδίες και αποδείχθηκε φαρσοκωμωδία τόσο η διαδικασία επιλογής των διευθυντών όσο και εκείνη των συγχωνεύσεων που ήταν κατά πάντα δρομολογημένη τι να περιμένουμε από ένα νομοσχέδιο που αναφέρεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;

Τα λόγια δυστυχώς περιττεύουν για να εξωτερικεύσουν την αγανάκτηση εκείνων των δημοσίων υπαλλήλων με τα περισσότερα τυπικά προσόντα στο χώρο του δημόσιου τομέα (όπως επιτέλους αναγνώρισε η κα Διαμαντοπούλου).

Τα λόγια αδυνατούν να περιγράψουν  την αλαζονεία των ασκούντων διοίκηση.

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι τα  παραπάνω αποτελούν ένα ακόμη λόγο για τον οποίο όλη η Ελληνική Κοινωνία σύντομα θα προσπεράσει την ανάξιες πρακτικές των διοικούντων την Εκπαιδευτική Κοινότητα.

Παπαχρήστου Δ. Βασίλειος