Ενόψει της Αναστάσεως του Χριστού και του Πάσχα, ο μητροπολίτης Φιλίππων Νεαπόλεως Θάσου, κ. Στέφανος, απέστειλε το ακόλουθο μήνυμα:

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!

«Φωτίζου, φωτίζου Ιερουσαλήμ, ήκει γαρ σου το φώς και η δόξα Κυρίου επί σε ανατέταλκεν».

Ο άγιος προφήτης Ησαΐας οκτακόσια (800) έτη πριν να έλ­θη ο Σωτήρ και Λυτρωτής ημών Χριστός επί της γής, ως τέ­λειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, προεφήτευσε, φωτισμένος από την χάρη του αγίου Πνεύματος, την εκ νεκρών Ανάσταση του Κυρίου μας. Το μεγάλο αυτό και συγκλονιστικό θαύμα της Α­ναστάσεως του Χριστού μας διερμηνεύει κατά τον καλύτερο δυ­νατό τρόπο, εμπνεόμενος από τα παραπάνω λόγια του προφή­του Ησαΐου, ο μέγας άγιος Ιεράρχης και πατέρας της ορθο­δό­ξου δογματικής Ιωάννης, ο Δαμασκηνός, στον κανόνα του Πά­σχα, «νύν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γή και τα καταχθόνια. Εορταζέτω γούν πάσα κτίσις, την έγερσιν Χρι­στού εν ή εστερέωται».

Δικαίως και ο κορυφαίος των αγίων Αποστόλων, ο ιδρυτής της αγίας μας Ορθοδόξου Εκκλησίας άγιος απόστολος των ε­θνών Παύλος γράφει για το γεγονός αυτό στην Α΄ προς Κοριν­θίους επιστολή του. «ει Χριστός ουκ εγήγερται, ματαία η πί­στις ημών… κενόν το κήρυγμα ημών».

Εξ’ αυτών διαπιστώνομε ότι αυτό το θαύμα των θαυμά­των, δηλαδή η νίκη εναντίον του θανάτου και η Ανάσταση του Χρι­στού μας από τους νεκρούς, αποτελεί το θεμέλιο του Χρι­στια­­νισμού, και θα πρέπη και εμείς πάντοτε να το έχωμε στον νού μας, και να το βιώνωμε καθημερινώς, μελετώντας με προσευ­χή ευχή και προσοχή αυτό το μέγιστο γεγονός, το οποίο ήλλαξε την όψη της ανθρωπότητος.

«Το φώς το αληθινόν, ό φωτίζει και αγιάζει πάντα αν­θρω­πον ερχόμενον εις τον κόσμον»[1] κατά τον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, τον Απόστολο και Ευαγγελιστή, καταυγάζει την διά­νοια εκείνων οι οποίοι με πολλή πίστη το ποθούν και το ο­ποίο θερμαίνει την καρδιά τους, διαλύοντας τον παγετό εκείνο που προκαλεί μέσα τους το μίσος, ο φθόνος και γενικώς η αν­θρω­πίνη κακία.

Αγαπητοί μου,

Ο νικητήριος παιάνας της Αναστάσεως, τον οποίο αποτε­λεί ο θεσπέσιος εκείνος ύμνος «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θα­νάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισά­μενος», θα πρέπη να αποτελή το σύνθημα κάθε ημέρας για να μας βοηθή στο να αποβαίνωμε ενσυνείδητα τέκνα του αναστάν­τος Θείου Λυτρωτού.

Δυστυχώς, η παρούσα εποχή ελησμόνησε το μέγα τούτο θαύμα της Αναστάσεως του Κυρίου και δεν εγεύθηκε τους γλυ­κούς και ευχύμους πνευματικούς καρπούς, οι οποίοι πηγάζουν α­πό αυτήν.

Είναι πλέον καιρός της επιστροφής προς τον Αναστάντα Κύ­ριο όλης της ανθρωπότητος εάν αυτή επιθυμή ειλικρινώς να δή ημέρες καλύτερες από τις σημερινές, ημέρες κατά τις οποίες θα βασιλεύη η πηγή της χαράς, της ειρήνης και της ευτυχίας, για τα οποία έχομε πλασθεί από τον Θεό μας. «Τα αρχαία παρ­ήλθεν, ιδού γέγονε καινά τα πάντα».

Είθε κι εμείς σαν καινούργιοι άνθρωποι να ζήσωμε την καινούργια κατά Χριστόν ζωή, ούτως ώστε μία ημέρα, φεύγον­τας από τον μάταιο και φθαρτό αυτό κόσμο, να εισέλθωμε νι­κη­τές και τροπαιούχοι στην βασιλεία του Αναστάντος Κυρίου για να ίδωμε «εκείνα που οποιοδήποτε μάτι δεν τα είδε και ο­ποιο­δήποτε αυτί δεν τα ήκουσε, και ούτε τα σκέφθηκε ο λογι­σμός του ανθρώπου, όλα εκείνα που ητοίμασε ο Θεός για εκεί­νους που τον αγαπούν».

Με εγκάρδιες πατρικές ευχές και πασχαλινές ευλογίες.